<< vorige artikel • alle artikelen • volgende artikel >>

Week 31B – Vliegend Hert

Lucanus cervus

Doordat er tegenwoordig wordt aangeraden de gehakte bomen en takken in bossen en perken te laten liggen is ook in Nederland misschien het “Vliegend Hert” weer aan te treffen. Ze komen vooral voor op eiken- en beukenbomen. De bomen blijven dus liggen en van de takken worden houtwallen aangelegd en de houtsnippers verdeeld over de paden. Als dat na verloop van tijd gaat rotten is dat een perfecte voedingsbron voor de eitjes en larven van het Vliegend Hert. Op warme zomeravonden, ze vliegen als een drone, zou je ze op den duur tegen kunnen komen. Er is weinig over bekend en ze zijn zeldzaam. In de late middag worden de mannetjes actief. Ze hebben een slecht gezichtsvermogen, gebruiken andere zintuigen die chemoreceptoren bevatten om voedsel en een partner te vinden. Vrouwtjes zijn minder actief en honkvast. Beide houden zich overdag schuil. Ze zijn voornamelijk te vinden in beboste gebieden, langs bosranden en open plekken in het bos. Het beestje wordt in Nederland en België wettelijk beschermd.

De levenscyclus van het Vliegend Hert begint met eitjes waaruit de larven komen. Deze vervellen een aantal keren tot hij helemaal is ontwikkeld. Na de laatste vervelling transformeert hij zich in een pop en dan tot volwassen kever.

Een volwassen Vliegend Hert leeft relatief kort en zijn voornamelijk bezig een partner te zoeken. Bij de paring, wat haast nooit wordt waargenomen, klimt het mannetje op het vrouwtje. Hij klemt zijn kaken als een soort hekwerk om het vrouwtje heen.

Het vliegend mannetjes hert ziet er niet aantrekkelijk uit, wel apart, kaken die lijken op hoorns van een hert. Vandaar de naam. Zij kunnen plus minus 8 cm groot worden. Zij zijn niet gevaarlijk. De vrouwtjes daarentegen kunnen flink bijten, ze verwonden de boombast zodat er sap vrijkomt. En daar leven ze van en voeden zij de mannetjes. Zij kunnen geen harde prooi eten, alleen vloeistof wordt opgelikt. De vrouwtjes worden weleens verward met de spinnende watertor. Het mannetje is met niets te verwarren. Zij houden zich overdag schuil in bomen.
Vijanden van het Vliegend Hert zijn onder andere eksters, vleermuizen, vossen, marters, zwijnen en kikkers.