<< vorige artikel • alle artikelen • volgende artikel >>
Week 17B – Voortplanting kikker
Ongeveer in mei begint het volle leven van de kikkers, als het warm genoeg is. De mannetjes verzamelen zich in kikkerkoren. Achter hun ogen hebben ze blazen die ze vol lucht pompen en dan met het welbekende kwaakgeluid leeg laten lopen. Dit wordt over honderden meters gehoord. Zwangere vrouwtjes komen daar op af. Zij dragen duizenden eitjes bij zich die bevrucht moeten worden.
Ze laten zich omarmen door de mannen, die dagenlang het moment hebben afgewacht waarop de vrouwtjes hun eiermassa naar buiten persen. Meteen sproeien de mannetjes er hun zaadvocht overheen. Op hetzelfde moment zwelt het eiwit in het water op tot doorzichtige dril en wel tot een veelvoud van het volume in droge vorm.
In elk bolletje van deze dril zit een zwarte punt, een kikker in wording. Etend van de gelei wordt de zwarte punt een komma, een dikkopje bestaand uit kop en staart. Het kan zwemmen en eten van algdeeltjes in het water. Het krijgt poten, eerst van achteren, later ook van voren, terwijl de staart weer verdwijnt. Dan ontstaat er een schattig klein kikkertje.
Kikkers happen naar alles wat beweegt; zelfs de dikste hommels slikken ze weg. Ze warmen zich in de zon en af en toe koelen ze in het water. Als de winter komt, vertragen hun levensprocessen. Verstijfd zinken ze weg in de modder waar ze een minimum aan zuurstof weten op te nemen om het traag lopende motortje van hun lijf aan de gang te houden.
——
Deze tekst is geschreven door een vrijwilliger van Gezond Natuur Wandelen.
——
Tags bij dit artikel:
